Dawnym czasem,

Przybył do nas z głębi lasu

Kociak rudy prawie złoty,

Zostać z nami miał ochotę.

Kociak zwie się Rudzik,

Bardzo chętnie lgnie do ludzi.

Dumnie kroczy po Kwiejcowej zagrodzie

Nasze wdzięczne rude kocię.

Po lesie chętnie z nami spaceruje,

Ciekawe co wtedy czuje?

Mruczy przy tym, no i stęka,

Jakby gryzła go udręka.

Wszyscy chętnie go głaskamy.

Cieszymy się, że go mamy.